مخزن آب پلی اتیلن سه لایه یا تک لایه؟ کدام یک انتخاب بهتری است؟
مخازن پلی اتیلن در ابتدا به صورت بی رنگ و تک لایه تولید می شدند. به علت نیمه شفاف بودن نسل اول مخازن پلی اتیلنی یا همان مخازن بی رنگ یا تک لایه، نور از جداره مخزن عبور می کرد و امکان رشد جلبک در لایه داخلی یا داخل مخزن پر از آب را فراهم می ساخت. این جلبک ها پس از خزان و مرگ، غذای باکتری های بی هوازی را فراهم می کردند که از بدن آن ها تغذیه می کردند. این فعالیت بیولوژیک موجب این می گردید که آب در مخزن پلی اتیلن بی رنگ یا تک لایه در حضور نور آفتاب دچار تغییر در بو و طعم گردد. این جلبک های مرده، حین تجزیه به وسیله باکتری ها، بوی بدی را در آب متصاعد می ساختند و بو و طعمی نامطبوع به آب می داد. برای حل این مشکل مخازن ابتدا به صورت دو لایه (مخازنی که بیشتر به رنگ آبی تولید می شدند) و سپس به صورت سه لایه ( مخازن سفید رنگ ) تولید شدند.